De micromanagement baas

Huib Ribbens beschrijft de komende tijd een aantal managementstijlen. Hoe herken je ze?

Al eerder schreven we een aantal blogs over de Benedictijnen. Afgelopen zomervakantie herlas ik het boekje van Wil Derkse: ‘Een levensregel voor beginners’ ‘Een levensregel voor beginners’ vertaalt het benedictijnse leven naar vormen van samenleven en samenwerken buiten de muren van het klooster: een gezin, het werk, een organisatie.

Stel je een team voor dat al jaren samenwerkt, maar door een reeks misverstanden, gemiste deadlines en achterblijvende resultaten is de afstand tussen de teamleden steeds groter geworden. Er wordt niet meer gelachen, op de vrijdagmiddagborrel komt niemand meer en de lucht voelt zwaar.

Ga je fluitend of zuchtend door het leven? En waarom zijn sommige mensen van nature positief en andere negatief?

Als organisatieadviseur stuit ik vaak op de behoefte aan ‘draagvlak’ in het veranderingsproces. Ik moet oppassen dat ik zelf dan al niet gelijk in de weerstand schiet.

De één vraagt hoe de overuren geschreven moeten worden voor de extra reistijd van de introductiedag, nu ze een half uur meer heeft moeten reizen dan normaal. De ander begrijpt niet hoe je dit durft te vragen: het is toch gewoon een hele leuke dag bij je nieuwe werkgever, waarom dan zo op de klok kijken?

De politie staat altijd bíj het nieuws maar is soms ook ín het nieuws. Met de documentaire ‘De blauwe familie’ en krantenkoppen als ‘Rotterdamse agenten berispt vanwege racisme in appgroep’ of ‘Agenten op non–actief om ‘eentje met een bomgordel’ in Parijs’ bijvoorbeeld.

Brutalen hebben de halve wereld. Dat is wat velen van ons is geleerd.

Mensen boven zichzelf uit laten stijgen, hoe doe je dat? Tamira, Robert en Dictus volgden de interessante MBA in één dag met Ben Tiggelaar, georganiseerd door Denkproducties.

Tamira liet zich inspireren door deze column van Rutger Bregman voor De Correspondent. “Een fulltime carrière bestaat uit 2.