De tafelvoetbaltafel

Een oud stagiaire kwam laatst weer eens langs op kantoor. Ze vertelde over haar nieuwe baan. Ze vond het allemaal erg interessant en leerzaam. Maar een ding was wel jammer. Tijdens haar beoordelingsgesprek had ze te horen gekregen dat ze te veel tafelvoetbal speelde tijdens het werk.

Ze was helemaal ontdaan. Ze had gelezen dat onderzoek uitwijst dat een half uurtje beweging en spel tijdens het werk de effectiviteit vergroot. Een potje tafelvoetbal per dag zou haar efficiëntie dus moeten vergroten. Moest haar baas haar dus niet juist aanmoedigen? En stond die tafel er niet om gebruikt te worden?

Staat er bij u ook een? Zo’n tafelvoetbaltafel? Dat dacht ik al. Ik zie ze in veel organisaties waar ik over de vloer kom. Zogenaamd bedoeld om het werkplezier te vergroten. Die organisaties nemen daarbij een voorbeeld aan start-ups en innovatieve bedrijven zoals Google of het Nederlandse Q42 waar veel aandacht wordt besteed aan het werkgeluk van medewerkers. Bij Q42 brengt een glijbaan je naar een lagere verdieping. Kun je lassen en timmeren als je daar zin in hebt en gamen. En medewerkers maken er veelvuldig gebruik van.

Maar een glijbaan op je afdeling plaatsen draagt, net als de tafelvoetbaltafel, niet direct bij aan het werkgeluk van mensen. Het gaat om aandacht geven en mensen serieus nemen.

Ik zie in veel organisaties helaas verstofte tafelvoetbaltafels staan, waar nooit iemand op speelt. Het effect daarvan is vaak tegengesteld aan het beoogde doel.

Want leuk zo’n tafel, maar als de mores op je afdeling er niet naar is om ook echt te mogen spelen;

• omdat het te druk is
• je dan niet ‘echt’ aan het werk bent
• je dan niet belangrijk bent
• of anderen afleidt

Dan zullen mensen in de praktijk niet gaan spelen. Het zicht op de tafel leidt dan enkel tot afleiding of negatieve gevoelens.

Zo’n tafel werkt dus alleen als werkplezier ook echt onderdeel is van de filosofie van je organisatie. Kenmerkend voor deze organisaties is dat ze deze filosofie in alle onderdelen van de organisatie terug laten komen. Zo worden bij Zappos nieuwe medewerkers bij hun sollicitatiegesprek vooral gescreend of ze goed passen bij de bedrijfscultuur. Medewerkers wordt na 2 weken €2000 euro geboden om weg te gaan als ze denken niet bij de organisatie te passen.

Daarnaast is het belangrijk te beseffen dat spelen tijdens het werk zeker niet gelijk staat aan minder hard werken. Er wordt vaak keihard gewerkt in deze organisaties. Juist om dat vol te houden wordt het werk afgewisseld met lol: bedrijfsuitjes, borrels, een boot van de zaak waarmee je door de Amsterdamse grachten kunt varen. Maar ook met sportlessen en verzorgde lunchen om de medewerkers fit en gezond te houden zodat ze efficiënt blijven in hun werk.

Misschien wel het belangrijkste verschil tussen een doorsnee organisatie en organisaties waar werkplezier centraal staat is dat werkplezier niet vereenvoudigd wordt tot spelen tijdens het werk. Het gaat om veel meer. Om verantwoordelijkheid krijgen, eigen initiatieven kunnen ontplooien en uitdagend werk hebben. En dat los je niet op met een tafelvoetbaltafel.

We kregen deze voetbaltafel van Owen Roderik Strijland. Heb jij ook een voetbaltafel? Stuur ‘m ons toe!