Sinterklaas heeft gedoe met zijn personeel!

Sint, vragen mensen mij heel vaak,
Hoe doet u dat toch elk jaar weer?
Zo’n grote, belangrijke en complexe taak.
En u bent ook niet de jongste meer.

Ik vind dat ik dan wat uitleggen moet.
Het is misschien minder romantisch dan je dacht.
Het is niet de Sint, die het allemaal zelf doet.
Al wordt dat door mijn marketing zo gebracht.

Ik heb veel medewerkers aan me verbonden.
In vaste dienst of als hulp Sinterklaas.
Waar we vroeger met zijn tweeën stonden,
ben ik nu van een heel leger de baas.

Meer mensen in de tent,
is niet per se ook meer succes.
Zonder coördinatie, sturing en talent,
geeft het veel  gedoe en stress.

Op televisie en van de buitenkant bekeken,
lijkt het allemaal heel goed te verlopen.
Maar onder de oppervlakte is elke keer gebleken,
dat de emoties hoog op kunnen lopen.

Dus stelde ik mijzelf onlangs de vraag;
Zijn mijn medewerkers wel zo onmisbaar?
Er zijn bijzonder veel mogelijkheden vandaag.
Dus deed ik daar wat onderzoek naar.

Ik ben naar beurzen gegaan.
In Duitsland en de Sillicon Valley.
Heb met een VR bril op gestaan.
En alles gehoord over augmented reality.

Dat is toch fantastisch uitgevonden.
Sinterklaas zonder Piet.
Sterker nog zeg ik onomwonden,
ook die Sint is zo noodzakelijk niet.

Dat scheelt elk jaar behoorlijk wat gedoe.
Het vergt wel wat investering in techniek.
Maar ik hoef niet eens meer zelf naar Nederland toe.
En heb toch toegang tot een groot publiek.

Maar dan zie ik die kinderen weer op de kade staan.
Vol verwachting klopt hun hart.
Want ginds komt de stoomboot uit Spanje aan.
En dan ben ik toch weer verward.

Want vervangt AR de opgewonden verwachting?
Van wie de koek krijgt en wie de gard?
Is de techniek juist geen ontkrachting?
Van de zoete nostalgie, traditie en een bonzend hart?

Nu heb ik kennis aan een Twistige Piet,
We drinken graag een glaasje Bisschopswijn.
Ik vroeg hem, heb jij de oplossing niet?
Het kan toch niet zo moeilijk zijn?

Sint, zei mijn raadsheer toen.
Je personeel is je belangrijkste asset.
En daar moest ik het mee doen.
Dus gedoe maar accepteren en vroeg naar mijn bed.