“Ik heb als Sint een wereldbaan. 
Ik doe het nog altijd heel graag, 
maar ik loop nu tegen grenzen aan. 
Daar zit ik wel mee in mijn maag.    

We hebben zwaar weer te verduren, 
stijgende energieprijzen en schaars personeel. 
Ik moet daarom veel bijsturen,  
en dat vergt soms best veel.    

Het lijkt alsof ik alleen nog branden blus. 
Geen tijd meer voor het strategische niveau. 
De waan van de dag regeert mij dus, 
en alles belandt op mijn bureau. 

Een TWST-ige Piet stelde mij de vraag: 
‘Wat doet dat met u, die constante stress?’  
ook al relativeer ik graag, 
het startte wel een denkproces.  

De Piet begon toen over vitaliteit. 
De boog moet niet altijd gespannen staan, 
Meer tijd voor jezelf en je gezondheid. 
Minder speculaas en meer naar de sportschool gaan.    

Je moet opladen zo nu en dan. 
Even van het werk loskomen. 
De mobiel uitzetten als dat kan, 
en de energie weer laten stromen.    

Dus had ik een goed idee! 
Een tripje naar het strand. 
Lekker m’n tabbert uit en duiken in de zee, 
hemd open en een biertje in m’n hand.    

Maar na een dag of twee, 
vond ik het wel weer goed. 
Mijn paard kon nergens mee
en zand tot in m’n ondergoed.    

Op advies heb ik nu dus 
een andere stap gemaakt. 
Ik doe aan mindfulness, 
dat heeft me echt geraakt.    

Ik ga steeds bewuster keuzes maken, 
je bent nooit te oud om te leren. 
Alleen nog aandacht voor belangrijke zaken, 
en nu zit ik dus te mediteren.    

Maar plots slaat toch de twijfel toe. 
Het loopt tegen 5 december aan. 
Wat als ik hier mijn tijd verdoe? 
Moet ik niet midden tussen mijn Pieten staan?    

Snel sta ik weer op, 
ik spoed mij naar kantoor. 
Zet mijn mijter op de kop, 
en neem de dagproductie door.    

In control zijn geeft veel rust, 
maar ik heb m’n les geleerd. 
Ik pak mijn momenten nu bewust, 
in ieder geval zodra ik in Spanje ben teruggekeerd.”

Tot volgend jaar!

Op zoek naar nog meer lessen van de Sint?
Lees de hele bundel, wie weet welke wijsheid je er vindt.

Van de week werd ik verrast.
Ik zat heerlijk een sigaartje te roken.
Stond hij ineens voor mijn buro die gast,
en werd mijn gemijmer onderbroken.

Het was een groene Piet.
We hebben ze nu in alle kleuren.
Maar deze kende ik nog niet,
ik was benieuwd naar wat er zou gebeuren.

Het groene Pietje keek met afgrijzen,
in de richting van mijn sigaar.
Dat deed mijn wenkbrauwen rijzen,
maar ik zei: “spreekt u maar”.

“Sint”, begon hij niet erg op zijn gemak,
“graag uw aandacht voor een belangrijke zaak”.
Hij haalde een document uit zijn zak.
“Wij hebben, vind ik, een belangrijke taak”.

Hij begon enthousiast te declameren,
over het milieu en onze ecologische footprint.
Dat we moeten helpen het tij te keren,
en over een betere wereld voor het kind.

“Straks hoeven we in Nederland,
alleen nog maar naar de Veluwe en Vaals te gaan.
Dat zijn door de opwarming dan onderhand,
de enige plaatsen die nog boven water staan.”

Het groene Pietje keek me nu recht aan.
Ik moet zeggen dat hij me had geraakt.
Hij zei: “we moeten tot actie over gaan.
En ik heb alvast een plan gemaakt.”

“Sinterklaas is een voorbeeld voor velen,
wij kunnen laten zien hoe het ook duurzaam kan.
Wij gaan onze ideeën en inspiratie delen,
met heel onze achterban.”

Ik werd nu ook steeds meer enthousiast.
Onze ideeën vlogen heen en weer.
Hoe wordt het milieu minder belast?
Cadeaus zonder plastic,  batterijen en zo nog veel meer.

Plots stopte mijn groene Piet.
Aarzelend zei hij; “Ook de stoomboot moet er aan.”
Auw, dat deed me veel verdriet.
Maar uiteindelijk ben ik akkoord gegaan.

Nog één keer keek Piet zonder genade,
veelzeggend naar mijn sigaar.
“Oké, ik rook ze voortaan alleen nog van chocolade!”
Een leugentje om bestwil, zeg ik dan maar 😉 .

2020 was ook voor ons best zwaar.
Het Covid virus heeft ons overvallen.
Zelf niet positief getest, gelukkig maar.
Dus de schouders eronder met zijn allen.

Maar de inpaklijn en de rijmafdeling
liepen vertraging op.
Te veel Pieten moesten in Quarantaine gaan.
De perpernotenproductie kwam tot een full stop.
Hoe moesten we daar nu mee omgaan?

Ik heb daarom met een Twistige Piet,
een online Teams call georganiseerd.
Ik was benieuwd wat hij aan oplossing ziet.
Hoe krijgen we de situatie weer gekeerd?

Never waste a good crisis, was zijn eerste gedachte.
Daarmee werd direct mijn allergie geprikkeld.
Want op ‘consultant taal’ zat ik niet te wachten.
Daarvoor vond ik de situatie te ingewikkeld.

Omdat ik hem toch een behoorlijke fee betaal,
heb ik hem maar even laten gaan.
We zijn vervolgens heel globaal,
Alle organisatieonderdelen langs gegaan.

Met het crisisteam zijn we
tot maatregelen gekomen.
Voor de korte en langere termijn.
Om vertraging in de productie te voorkomen.
En op tijd voor het Sinterklaas feest te zijn.

Met de productie weer op gang,
was er aandacht nodig voor het personeel.
Thuiswerken en overwerken duurt al lang.
En wordt voor een aantal Pieten echt te veel.
We zijn altijd een goed team geweest.

Samenwerken zit ons in het bloed.
Maar elkaar alleen online zien is geen feest.
Dat voelt voor niemand goed.

Om in verbinding met elkaar te blijven staan,
Te werken aan het teamgevoel.
Zijn we met een aantal ideeen aan de slag gegaan,
Die beantwoordden aan dat doel.

Het brainstormen duurde maar even.
Want al snel kwam het lumineuze idee.
Om elkaar leuke pakjes en snoepgoed te geven.
En we sturen dan ook een leuk rijmpje mee.

PS Niemand op de wereld heeft zoveel managementervaring als Sint, download snel zijn dichtbundel waarin je zijn tips over leidinggeven en innovatie vindt.